Połącz przez Facebooka
Wasza drużyna
Ma być "pod górę", więc żadnego maga Wyłącznie półelfy 1. Wojownik 2. Wojownik 3. Wojownik/Kapłan Tempusa 4. Kapłan Lathandera/Wojownik 5. Łotrzyk Wbrew pozorom na początku jest całkiem dobrze, schody zaczynają się u malarytów, tym bardziej, że suma minusów do cech wszystkich moich postaci to -1 (inteligencja jednego z wojowników = 9 ). Lubie wyzwania [Dodano po 19 dniach] Nie polecam taktyki i profesji jaką obrałem w mojej drużynie. Brak porządnego maga robi swoje. Kapłani ze swoją magi...
Gra w icewind dwa
W sumie to ja nie na temat, a skończy się pewnie monologiem, bo nikt już w IWD2 nie gra. Stara, ale jara zabawa, tak było kiedyś z pierwszą częścią Setlersów - miodzio Jak dla mnie, IWD2 jest grą kultową, nieco specyficzną, bo potrafi obnażyć nasze (graczy) niedoskonałości, ma jednak coś w sobie, o czym trudno jest mi pisać, bo nie do końca ten element czuję i rozumiem. Wiem tylko tyle, że muszę nieźle się napocić, by przebić się do kolejnych etapów rozgrywki. Czasami sam rzucam sobie kłody pod nogi, wyb...
Który moment w IW2 wzbudził w was największe emocje?
Ha, emocje. Większość walk wywołuje we mnie emocje. Istotą jest - w moim odczuciu - nie stracić nikogo z drużyny i pod tym kątem patrzę całościowo na rozgrywkę. Utratę choćby najmniejszego, najmniej istotnego "punktu" w drużynie, przyjmuję jako dyshonor i powód do rozpoczęcia danego/ danej lokacji od nowa, a wolę się wycofać niż stracić. Taki debilizm Nie zrozumcie mnie źle, każdy w mojej drużynie jest (moim) oczkiem w głowie. Zżyłem się z nimi i tak będzie zawsze, ilekroć rozpocznę tą grę. Most - to ...
Co sądzicie o IWDII?
Użytkownik Ati dnia poniedziałek, 14 marca 2011, 22:16 napisał Mam podobny problem. Akurat IWD jeszcze nie skończyłam, Baldura przeszłam tylko dlatego, że się przeprowadziłam, nie było neta i jak już miałam wolny czas to nie bardzo wiedziałam co ze sobą zrobić. To zapraszam do wspólnej zabawy w IWD 2 We dwoje raźniej
Co sądzicie o IWDII?
Kolejny raz powracam do tej gry i zawsze z tym samym zapałem i chęcią dotarcia do końca. Nigdy mi się to nie udało, bo realne życie rządzi się swoimi prawami, a te nie zawsze idą w parze dobrą zabawą. Dlaczego po wielu latach zaczynam jeszcze raz? Bo lubię tą grę i nawet jeśli nie dotrwam do końca, to i tak wiem, że będę się dobrze bawić. Właśnie taki rodzaj rozrywki lubię najbardziej - myślenie za wiele postaci naraz, rozwijanie ich umiejętności, charakterów, obserwowanie jak podnoszą swoje możliwości, skutec...
- 1 strona